پس از اعلام اسامی کاندیداهای نهایی اسکار ۲۰۲۳، نام دو ایرانی هم به عنوان نامزدهای دریافت این جایزه اعلام شد؛ یکی از این آثار فیلم کوتاه «چمدان قرمز» ساخته فیلمساز ایرانی سیروس نشواد است. این فیلم ۱۸ دقیقه‌ای محصول کشور لوکزامبورگ است که توسط کمپانی «سینه فیلم» تهیه شده است.
«چمدان قرمز» در مدت شش روز و در فرودگاه «فیندل» این کشور فیلمبرداری شده و سوژه خود را بخشی از زندگی زنان ایرانی انتخاب کرده است. نشواد اثر خود را به زنان ایران تقدیم کرده و در بیانیه‌ای گفته است که « امیدوارم فیلم کوتاه من بتواند به افزایش آگاهی در سراسر جهان برای اهداف آنها کمک کند.» روزنامه رسمی دولت لوکزامبورگ هم این انتخاب را به سیروس نشواد تبریک گفته است.
ماجرای «چمدان قرمز» در فرودگاه می‌گذرد؛ هنگامی که یک دختر نوجوان ۱۶ساله به نام آرین دنبال چمدان قرمزش روی ریل چمدان‌های فرودگاه می‌گردد و وحشت زده به نظر می‌رسد. این موضوع نظر دو مامور امنیتی را به خود جلب می‌کند و از او می‌خواهند پاسپورتش را ببینند و کیفش را چک کنند.
نشواد درباره فیلم خود گفته است که «برایم مهم بود که کم‌کم به مخاطبان اطلاعات بدهم. می‌دانستم که تماشاگران قرار است این دختر را قضاوت کنند؛ بنابراین تلاش کردم که او را آرام آرام بپذیریم.» این فیلم که به زبان‌های فارسی، انگلیسی، لوکزامبورگ و فرانسه فیلمبرداری شده است، در جشنواره فیلم شهر لوکزامبورگ در ماه مارس به نمایش درمی‌آید.
سیروس نشواد از پنج سالگی همراه با خانواده‌اش از ایران به لوکزامبورگ مهاجرت کرد. او در مدارس فیلم مونپلیه و پاریس تحصیل کرده و مدرک فوق‌لیسانس خود در رشته سینما را از دانشگاه «وینسنس سن دنی» و دیپلم رشته تولید فیلم را هم از مدرسه عالی صوتی و تصویری گرفته است.
فیلم «ارکیده» او هم در سال ۱۳۹۱ در جشنواره فیلم کوتاه تهران شرکت کرد. ساخته اخیر او یعنی چمدان قرمز در چهل و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم هاوایی جایزه بهترین فیلم کوتاه و در بیست‌ونهمین جشنواره فیلم «آستین» هم جایزه بهترین فیلم از نگاه مخاطبان را دریافت کرد.
ایناریتو، داریوش خنجی و اسکار ۲۰۲۳
به غیر از سیروس نشواد، سینماگر ایرانی دیگری که در اسکار امسال حضور دارد. او فیلمبردار باسابقه‌ای است که برای فیلمبرداری «باردو» اثر ایناریتو، کاندیدای اسکار شده است.داریوش خُنجی ۶۷ ساله، فیلمبردار مشهور ایرانی-فرانسوی است که تا امروز همکاری با بسیاری از کارگردان‌های بزرگ جهان را تجربه کرده است؛
دیوید فینچر، وودی آلن، ژان‌پی‌یر ژونه، گاس ون سنت، رومن پولانسکی، وونگ کاروای، میشاییل هانکه، دنی بویل، پل تامس اندرسن، وس اندرسن، بونگ جون‌هو و نیکلاس ویندینگ رفن چهره‌های مشهور سینمای جهانند که تصویربرداری از آثارشان را به داریوش خنجی سپرده‌اند.. او یک بار دیگر هم در سال ۱۹۹۶ برای فیلم «اویتا» نامزد دریافت بهترین فیلمبرداری اسکار و بفتا شده بود. به غیر از این خنجی تا امروز سه بار برنده جایزه «سزار» شده است.
او در جشنواره کن ۲۰۲۲ با «زمان آرماگدون» اثر جیمز گری حضور داشت. خنجی فرزند پدری ایرانی و مادری فرانسوی است. او در سال ۱۹۷۷ تحصیل در دانشگاه «یو.سی.ال.ای» آمریکا را آغاز کرد، اما مدتی بعد تصمیم گرفت که درسش را در دانشگاه نیویورک ادامه دهد. پدر خنجی پیش از انقلاب صاحب دو سینما در ایران بود و خودش در گفت‌وگوهایش تعریف می‌کند که همیشه در کودکی بین نگاتیوها و پوسترها بازی می‌کرده و این یکی از عوامل علاقه‌مندی او به سینما بوده‌است.
فعالیت او در سینما از سال ۱۹۸۴ آغاز شد و اولین همکاری‌اش با کارگردان‌های مشهور جهان به دهه ۹۰ میلادی برمی‌گردد؛ سال ۱۹۹۱ او تصویربرداری فیلم «اغذیه فروشی» ژان‌پیر ژونه و مارک کارو را انجام داد و فهرست حضور او در فهرست همکاران سینماگران بزرگ روزبه‌روز طولانی‌تر شد.
هفت ساخته دیویدفینچر، شهر بچه‌های گمشده ساخته ژان‌پیر ژونه، زیبایی ربوده شده برتولوچی، اویتا از آلن پارگر، دروازه نهم اثر پولانسکی همکاری‌های مهم او در دهه ۹۰ میلادی بودند. او در ۲۴ سال گذشته هم ۲۱ فیلم دیگر به کارنامه کاری‌اش اضافه کرد و در نهایت امسال برای دومین بار نامزد دریافت اسکار بهترین تصویربرداری برای فیلم «باردو» شد. «باردو، فیلم کمدی و درام مکزیکی به نویسندگی، تهیه‌کنندگی و کارگردانی «الخاندرو گونسالس اینیاریتو» است
ماجرای ایرانی‌ها و اسکار از چه زمانی آغاز شد؟
به غیر از نشواد و خنجی از سال ۱۹۷۰ میلادی تا امروز ۱۷ اثر از هنرمندان ایرانی یا مرتبط با ایران در بخش‌های مختلف نامزد دریافت این جایزه شده‌اند. این روند از «ری آقایان» طراح لباس ایرانی آمریکایی ارمنی تبار آغاز شد که در سال‌های ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۶ سه بار نامزد دریافت بهترین طراحی لباس شد. بعد از آن نام‌های معروف و غیرمعروف دیگری هم دیده می‌شود که مشهورترینشان را طی سال‌های گذشته شنیده‌ایم یا پای آثارشان نشسته‌ایم:
حسین امینی در سال ۱۹۹۷ برای بال‌های کبوتر، مجید مجیدی در سال ۱۹۹۸ برای فیلم بچه‌های آسمان و شهره آغداشلو برای فیلم خانه‌ای از شن و مه در سال ۲۰۰۳ نامزد دریافت اسکار شدند. از میان این فهرست ۱۷ تایی، سه بار جایزه اسکار به هنرمندان ایرانی رسید: اصغر فرهادی در سال ۲۰۱۱ و ۲۰۱۶ برای فیلم جدایی نادر از سیمین و فروشنده و رایکا زهتابچی برای مستند خود که درباره مسائل بهداشتی زنان در هند بود، جایزه اسکار را دریافت کردند.
اخبار مرتبط
«چمدان قرمز» در مدت شش روز و در فرودگاه «فیندل» این کشور فیلمبرداری شده و سوژه خود را بخشی از زندگی زنان ایرانی انتخاب کرده است. نشواد اثر خود را به زنان ایران تقدیم کرده و در بیانیه‌ای گفته است که « امیدوارم فیلم کوتاه من بتواند به افزایش آگاهی در سراسر جهان برای اهداف آنها کمک کند.» روزنامه رسمی دولت لوکزامبورگ هم این انتخاب را به سیروس نشواد تبریک گفته است.
ماجرای «چمدان قرمز» در فرودگاه می‌گذرد؛ هنگامی که یک دختر نوجوان ۱۶ساله به نام آرین دنبال چمدان قرمزش روی ریل چمدان‌های فرودگاه می‌گردد و وحشت زده به نظر می‌رسد. این موضوع نظر دو مامور امنیتی را به خود جلب می‌کند و از او می‌خواهند پاسپورتش را ببینند و کیفش را چک کنند.
نشواد درباره فیلم خود گفته است که «برایم مهم بود که کم‌کم به مخاطبان اطلاعات بدهم. می‌دانستم که تماشاگران قرار است این دختر را قضاوت کنند؛ بنابراین تلاش کردم که او را آرام آرام بپذیریم.» این فیلم که به زبان‌های فارسی، انگلیسی، لوکزامبورگ و فرانسه فیلمبرداری شده است، در جشنواره فیلم شهر لوکزامبورگ در ماه مارس به نمایش درمی‌آید.
سیروس نشواد از پنج سالگی همراه با خانواده‌اش از ایران به لوکزامبورگ مهاجرت کرد. او در مدارس فیلم مونپلیه و پاریس تحصیل کرده و مدرک فوق‌لیسانس خود در رشته سینما را از دانشگاه «وینسنس سن دنی» و دیپلم رشته تولید فیلم را هم از مدرسه عالی صوتی و تصویری گرفته است.
فیلم «ارکیده» او هم در سال ۱۳۹۱ در جشنواره فیلم کوتاه تهران شرکت کرد. ساخته اخیر او یعنی چمدان قرمز در چهل و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم هاوایی جایزه بهترین فیلم کوتاه و در بیست‌ونهمین جشنواره فیلم «آستین» هم جایزه بهترین فیلم از نگاه مخاطبان را دریافت کرد.
ایناریتو، داریوش خنجی و اسکار ۲۰۲۳
به غیر از سیروس نشواد، سینماگر ایرانی دیگری که در اسکار امسال حضور دارد. او فیلمبردار باسابقه‌ای است که برای فیلمبرداری «باردو» اثر ایناریتو، کاندیدای اسکار شده است.داریوش خُنجی ۶۷ ساله، فیلمبردار مشهور ایرانی-فرانسوی است که تا امروز همکاری با بسیاری از کارگردان‌های بزرگ جهان را تجربه کرده است؛
دیوید فینچر، وودی آلن، ژان‌پی‌یر ژونه، گاس ون سنت، رومن پولانسکی، وونگ کاروای، میشاییل هانکه، دنی بویل، پل تامس اندرسن، وس اندرسن، بونگ جون‌هو و نیکلاس ویندینگ رفن چهره‌های مشهور سینمای جهانند که تصویربرداری از آثارشان را به داریوش خنجی سپرده‌اند.. او یک بار دیگر هم در سال ۱۹۹۶ برای فیلم «اویتا» نامزد دریافت بهترین فیلمبرداری اسکار و بفتا شده بود. به غیر از این خنجی تا امروز سه بار برنده جایزه «سزار» شده است.
او در جشنواره کن ۲۰۲۲ با «زمان آرماگدون» اثر جیمز گری حضور داشت. خنجی فرزند پدری ایرانی و مادری فرانسوی است. او در سال ۱۹۷۷ تحصیل در دانشگاه «یو.سی.ال.ای» آمریکا را آغاز کرد، اما مدتی بعد تصمیم گرفت که درسش را در دانشگاه نیویورک ادامه دهد. پدر خنجی پیش از انقلاب صاحب دو سینما در ایران بود و خودش در گفت‌وگوهایش تعریف می‌کند که همیشه در کودکی بین نگاتیوها و پوسترها بازی می‌کرده و این یکی از عوامل علاقه‌مندی او به سینما بوده‌است.
فعالیت او در سینما از سال ۱۹۸۴ آغاز شد و اولین همکاری‌اش با کارگردان‌های مشهور جهان به دهه ۹۰ میلادی برمی‌گردد؛ سال ۱۹۹۱ او تصویربرداری فیلم «اغذیه فروشی» ژان‌پیر ژونه و مارک کارو را انجام داد و فهرست حضور او در فهرست همکاران سینماگران بزرگ روزبه‌روز طولانی‌تر شد.
هفت ساخته دیویدفینچر، شهر بچه‌های گمشده ساخته ژان‌پیر ژونه، زیبایی ربوده شده برتولوچی، اویتا از آلن پارگر، دروازه نهم اثر پولانسکی همکاری‌های مهم او در دهه ۹۰ میلادی بودند. او در ۲۴ سال گذشته هم ۲۱ فیلم دیگر به کارنامه کاری‌اش اضافه کرد و در نهایت امسال برای دومین بار نامزد دریافت اسکار بهترین تصویربرداری برای فیلم «باردو» شد. «باردو، فیلم کمدی و درام مکزیکی به نویسندگی، تهیه‌کنندگی و کارگردانی «الخاندرو گونسالس اینیاریتو» است
ماجرای ایرانی‌ها و اسکار از چه زمانی آغاز شد؟
به غیر از نشواد و خنجی از سال ۱۹۷۰ میلادی تا امروز ۱۷ اثر از هنرمندان ایرانی یا مرتبط با ایران در بخش‌های مختلف نامزد دریافت این جایزه شده‌اند. این روند از «ری آقایان» طراح لباس ایرانی آمریکایی ارمنی تبار آغاز شد که در سال‌های ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۶ سه بار نامزد دریافت بهترین طراحی لباس شد. بعد از آن نام‌های معروف و غیرمعروف دیگری هم دیده می‌شود که مشهورترینشان را طی سال‌های گذشته شنیده‌ایم یا پای آثارشان نشسته‌ایم:
حسین امینی در سال ۱۹۹۷ برای بال‌های کبوتر، مجید مجیدی در سال ۱۹۹۸ برای فیلم بچه‌های آسمان و شهره آغداشلو برای فیلم خانه‌ای از شن و مه در سال ۲۰۰۳ نامزد دریافت اسکار شدند. از میان این فهرست ۱۷ تایی، سه بار جایزه اسکار به هنرمندان ایرانی رسید: اصغر فرهادی در سال ۲۰۱۱ و ۲۰۱۶ برای فیلم جدایی نادر از سیمین و فروشنده و رایکا زهتابچی برای مستند خود که درباره مسائل بهداشتی زنان در هند بود، جایزه اسکار را دریافت کردند.
پیشنهاد سردبیر
پربازدیدترین ها
آخرین اخبار